اختلاف ٧٠ رای میان محمدرضا عارف و علی لاریجانی دیگر جای تکرار رقابت بین این دو باقی نگذاشته و فراکسیون امید اعلام کرده که در روزهای آینده علی لاریجانی بدون حضور عارف باید رای نمایندگان را برای تثبیت در کرسی ریاست جلب کند.
اما در ترکیب نواب رییس اصلا اوضاع این‌گونه نیست. علی مطهری تنها با اختلاف چهار رای نسبت به محمد دهقانی از رسیدن به کرسی نایب‌رییسی باز ماند. جبران این چهار رای شاید کار چندان دشواری برای او نباشد. حال آنکه ١٢٢ رای حمیدرضا حاجی‌بابایی نیز امید چندانی در رقابت هیات رییسه دایم برای او به همراه ندارد. او ١٤ رای تا منتخب دوم یعنی محمد دهقانی فاصله دارد و به هم زدن این توازن برای حاجی‌بابایی قدری سخت به نظر می‌رسد.
همه اینها در حالی است که به نظر می‌رسد مسعود پزشکیان جایگاه خود را برای نایب‌رییسی با ١٥٤ رایی که کسب کرده، تثبیت شده می‌بیند. او با اختلاف ١٨ رای از نفر اول ایستاده و قدری کنار زدنش برای اصولگرایان سخت و شاید غیر ممکن باشد. اما در ترکیب دبیران هیات رییسه اختلاف ١٢ رای بین نفر ششم و هفتم نیز اختلافی است که جبرانش برای محمد علی وکیلی و فراکسیون امید ساده نیست.
این وضعیت برای ترکیب ناظران هیات رییسه هم تکرار شده و نفر سوم با نفر چهارم ١٩ رای اختلاف دارند. هر چند بعید است که فراکسیون امید رقابت برای کسب کرسی بیشتر در ترکیب دبیران و ناظران هیات رییسه را کنار بگذارد اما قطعا دستور کار اصلی این مجموعه رساندن مطهری به هیات رییسه خواهد بود. اتفاقی که اگر بیفتد اهمیت آن تنها در تغییر توازن ٩ به ٣ هیات رییسه به وضعیت ٨ به ٤ نخواهد بود. چرا که گرفتن دو کرسی نایب‌رییسی برای فراکسیون امید نمی‌تواند کمتر از گرفتن کرسی ریاست مهم باشد و کسی نیست که تفاوت جایگاه نواب رییس با دبیران و ناظران هیات رییسه را ندارند.