به گزارش سرویس سیاسی جام نیـوز، وبسایت خبری "بوابه القاهره" مدعی شد: «منابع آگاه خبر دادند که توافق محرمانه پشت درهای بسته در حال صورت گرفتن میان ایران، روسیه و ترکیه است که طبق آن سوریه به حکومت کنفدرالی تبدیل خواهد شد.»
این وبسایت خبری در ادامه ادعا کرد: «طبق این توافق که در حال صورت گرفتن است، بشار اسد تنها چند سال دیگر در قدرت باقی خواهد ماند و با شروع انتخابات آینده استعفا می دهد و جای خود را بعد از انتخاب یک رییس جمهور از طائفه علوی های سوریه خواهد داد.»
"آندره کورتونف" دبیرکل شورای روابط بین الملل روسیه که نزدیک به وزارت خارجه این کشور می باشد، گفت: «موضعگیری ها درباره پرونده سوریه تغییر کرده است و سازش در خصوص راهکارها برای حل بحران سوریه رو به پیشرفت بوده و گزینه هایی برای جانشینی بشار اسد هم بررسی شده است.»
***
نجفی: فکر نبودن برجام تنم را میلرزاند؛ فرانسه میخواست به ایران حمله کند
جماران گزارش داد: محمدعلی نجفی، مشاور اقتصادی رئیسجمهور اخیراً طی اظهاراتی در یک همایش در شهر اراک گفته است:
«وقتی به این میاندیشم که اگر برجام اتفاق نیافتاده بود و توافق نشده بود، تنم میلرزد، اولاند در یک دیدار خصوصی صراحتاً گفت در مورد حمله به ایران به توافق رسیده بودیم و تنها اختلاف بر سر زمان و گستره حمله بود که به نتیجه نرسیده بود که فکر میکردم این را تنها در دیدار خصوصی می گوید اما در پایان نشست و وقتی بیرون آمدند در مصاحبه مطبوعاتی مشترک، باز سربسته اعلام کرد.»[1]
*قبل از نجفی، برای اولین بار این «مجید انصاری»، معاون حقوقی ریاستجمهوری بود که طی اظهاراتی جنجالی در اردیبهشت ماه امسال گفت: رئیس جمهور فرانسه در دیداری که با آقای روحانی داشته رسماً گفته که قرار بوده است به ایران حمله نظامی انجام شود و این حمله قطعی شده بوده و تنها در زمان اجرای آن اختلاف نظر وجود داشت که انتخابات ایران و مذاکرات هستهای، سایه جنگ را از سر ایران برداشت![2]
رئیسجمهور روحانی نیز زمانی اعلام کرده بود که مهمترین دستاورد برجام، رفع تهدید (جنگ) است.[3]
«مسعود سلطانیفر» وزیر ورزش و جوانان هم اخیراً در یک مراسم استانی گفته است: با درایت رئیس جمهور خطر جنگ از سرکشور برداشته شد.[4]
این اظهارات البته در حالی بیان شدهاند که سران نظام و مقامات نظامی کشور بارها اعلام کردهاند اگر دشمن از حمله نظامی به ایران عاجز است به دلیل توانمندیهای بازدارنده دفاعی کشور است نه به هیچ دلیلی دیگری...
ضمن اینکه بر اساس همین گفتههای مسئولان امر، احتمال حمله نظامی دشمن نیز بسیار تا بسیار ضعیف است و از سوی مردم ایران هم جدی گرفته نمیشود.
در همین راستا، این سؤال نیز از جانب ستاد برجام بیپاسخ مانده است که اگر دشمن قصد حمله به ایران را داشته چرا در سال 88 و در ایام فتنه جرأت این کار را به خود نداد؟
به همین قرار، اگر نیت دشمن درباره حمله به ایران اسلامی جدی بوده است چرا در سال 84 که مذاکرات هستهای تیم آقای روحانی و دولت اصلاحات بصورت رسمی شکست خورد؛ شاهد حمله به ایران نبودیم؟!
پاسخ روشن این 2 سؤال نشان میدهد که «فرض حمله به ایران از سوی دشمنان خارجی» لااقل در سالهای اخیر به هیچ وجه جدی نبوده است و طراحان این قضیه بیشتر تلاش دارند تا مقولاتی خیالی و غیر واقعی را بعنوان دستاورد برجام به مردم قالب کنند.
گفتنیست، حسامالدین آشنا نیز به تازگی در یک توییت که به نظر میرسد در پیوست اظهارات نجفی باشد، نوشته است: آیا میان برجام و موفقیت ارتش سوریه در آزادسازی حلب از اشغال تروریستها رابطهای وجود ندارد؟!
***
مخالفخوانی انتخاباتی عطریانفر و الویری؛ عارف آری، عارف نه!
محمد عطریانفر، از فعالان اصلاحطلب و عضو حزب کارگزاران سازندگی در گفتوگوی اخیر خود با روزنامه آرمان امروز اظهار کرده است: (ارادهای) به دنبال آن است که عرصه را بر آقای روحانی تنگ کند تا وی در انتخابات شرکت نکند و خود را در معرض آرای مردم قرار ندهد. این اراده به دنبال حذف آقای روحانی از مراودات متعارف سیاسی نیست و بلکه به مراوداتی فراتر از مراودات متعارف فضای سیاسی کشور دل بسته است.
او سپس در پاسخ به این سؤال که «اگر چنین اتفاقی رخ بدهد محمدرضا عارف جایگزین حسن روحانی در جریان اصلاحات خواهد شد؟» تصریح میکند:
اگر چنین اتفاقی رخ بدهد جریان اصلاحات باید با هوشیاری و مراقبت به دنبال جایگزین مناسب برای آقای روحانی باشد. با این وجود تصور نمیکنم با وجود صلاحیت آقای عارف، وی جایگزین آقای روحانی باشد. جریان اصلاحات باید برای همه شرایط، تمهید و برنامهریزی کند و همه احتمالات را در نظر بگیرد. جریان اصلاحات نباید از هیچ حفرهای گزیده شود. آقای عارف در شرایط کنونی مدیریت اصلاحطلبان را در مجلس برعهده دارد و به همین دلیل به مصلحت نیست که خود را وارد انتخابات ریاستجمهوری کند.[5]
*اصلاحطلبان صراحتاً عنوان کردهاند که تمرکز اصلی آنها در انتخابات ریاست جمهوری آینده (که بصورت همزمان با انتخابات شورای شهر برگزار می شود) بر شورای شهر است.
آنها در همین راستا اعلام کردهاند که از رئیسجمهور روحانی حمایت میکنند (اما نه بعنوان کاندیدای جریان اصلاحات) و البته برای وی ستاد انتخاباتی هم تشکیل نمیدهند.
با این وجود مناقشات بسیاری همانند ضرورت معرفی آلترناتیو از سوی اصلاحطلبان و یا بحث «عبور از روحانی» در اردوگاه اصلاحات وجود دارد که به نظر میرسد لاینحل باقی ماندهاند...
در اشاره به صحبتهای عطریانفر، لازم به یادآوری است که «مرتضی الویری» از فعالان اصلاحطلب، مدتی قبل با اشاره به گزینههای جایگزین اصلاحطلبان برای آقای روحانی تأکید کرده بود: من نمیخواهم چندان اسامی افراد را بگویم اما مثلا کسی مانند آقای جهانگیری تأیید صلاحیت میشود و میتواند وارد میدان شود. آقای عارف هم همینطور. زیرا قبلا تأیید صلاحیت شده و اکنون هم عضو مجمع تشخیص مصلحت است که مهر تأیید رهبری را دارد. میتوان روی افراد دیگری فکر کرد.
او افزوده بود:بههرحال ایشان (روحانی) با شرایط دشواری مواجه است. فشارهای مختلفی به ایشان از منابع قدرت وارد میشود که ممکن است این فشارها ایشان را به یک تصمیمگیری دیگر بکشاند.[6]
این اختلافات البته دامنههای بیشتری هم دارد...
چند ماه قبل بود که محمدرضا تاجیک، مشاور رئیس دولت اصلاحات در دو مصاحبه جداگانه با روزنامههای شرق و آرمان امروز، بحث حمایت اصلاحطلبان از روحانی را «نظر شخصی» عنوان کرد.
وی در صحبتهای خود با آرمان امروز گفته بود: برای من بسیار عجیب است که برخی افراد چگونه به خود اجازه میدهند به صورت علنی عنوان کنند که جریان اصلاحات در انتخابات آینده قرار است از چه کسی حمایت کند و هنوز هیچ اتفاقی رخ نداده استراتژی جریان اصلاحات در انتخابات ریاستجمهوری آینده را برای رسانهها تئوریزه میکنند. برای من هنوز مشخص نیست است این نگاه مستبدانه و توتالیتر چگونه در بین برخی شخصیتهای اصلاحطلب شکل گرفته که به خود اجازه میدهند به نام نامی جریان اصلاحات سخن بگویند. ما باید اجازه بدهیم پنجرهای جدید در جریان اصلاحطلبی باز شود و نسیمی تازه به این جریان وزیدن کند. [7]
پس از انتشار صحبتهای او اما محمد عطریانفر در مصاحبه با شماره 91 نشریه صدا طی اظهاراتی که پاسخ به تاجیک تلقی شد، گفت: «اصلاحطلبانی که آقای روحانی را گزینه اول و آخر اعلام کردهاند، نظر شخصی خود را مطرح ننمودهاند، بلکه نوعا اظهارات آنها معطوف به جمعبندی جبهه اصلاحات است، جبههای که رهبران اصلاحات نیز در میانه آن نقش تمامکننده و تعیینکنندهای دارند.»[8]
***
«منادیان تغییر» در چالش انتخاباتی با «حامیان وضع موجود»…
عزتالله ضرغامی، رئیس سابق سازمان صدا و سیما به تازگی در یک یادداشت، با اشاره به رفتارهای دولت در چند ماه باقیمانده تا انتخابات، این رفتارها را «روبنایی» و «قدری پوپولیستی» دانسته و همچنین بیان کرده است: روحانی نباید فراموش کند که در سال 96، یک مدافع است و نه یک مهاجم![9]
«مهدی محمدی» از چهرههای اصولگرا نیز اخیراً در کانال تلگرامیاش نوشت: برای نخستین بار، و به طور بی سابقه، جریان انقلابی، به این درک دستجمعی رسیده است که برای پایان وضع موجود، باید آماده هر نوع از خودگذشتگی باشد.[10]
*لزوم «تغییر در وضع موجود» که فعالان اصولگرا به آن اشاره دارند مطالبهای است عمومی و البته ملموس در بین آحاد مردم.
مردم ایران پس از تجربه بیش از سه و نیم سالهای که از دولت اعتدال دارند، هماکنون صرفاً با مشتی وعده بر زمینمانده، تناقض و ابراز یواشکی «اشتباه کردم» مواجهاند و در جدیترین رفتارهای دولت نیز شنونده این گزاره از سوی دولت اعتدال هستند که «برای لمس دستاوردها در دولت آینده هم به ما رأی بدهید»!
دولتمردانی که همچنان و بر خلاف بیانات مقامات نظام و رخدادهای صحنه اما هنوز از این میگویند که «برجام عامل رفع جنگ از کشور بوده است»، «تمام تحریمها لغو شدهاند»، «مذاکرات هستهای پر از دستاورد بوده است» و...
بدیهیست که در این شرایط بحث «تغییر در وضعیت موجود» تبدیل به یک خواسته مردمی، عمومی و ملی میشود که صد البته منادی آن و پاسخگوی آن نیز کسی جز جبهه نیروهای انقلابی کشور نیستند.
چه اینکه رئیسجمهور روحانی، ستاد برجام و جریان سیاسی خاص یا همان اصلاحطلبان، در حال حاضر شأنیتی جز دفاع از وضع موجود ندارند.
زیرا وضعیت کنونی حاصل خواستهها و اهداف آنان است...
«ابراهیم اصغرزاده»، از فعالان سیاسی اصلاحطلب، چندی قبل در همین رابطه به روزنامه آفتاب یزد گفته بود: روحانی باید از وضع موجودی که خودش فراهم آورده دفاع کند...از انتخابات 76 به این سو دائما مردم دست رد به سینه کاندیدای مدافع وضع موجود میزنند.[11]
با این اوصاف، بایستی منتظر ماند و دید که «منادیان تغییر» و جبهه نیروهای انقلابی که رقیب دولت اعتدال و اصلاحطلبان محسوب میشوند و مردم، نوشداروی آنها را پس از جنجالهای اصلاحطلبان مجلس ششم و انحلال شورای شهر اول تهران دیدهاند؛ چه فرمول و چه گزینهای را برای این درخواست تغییر به مردم پیشنهاد میکنند؟!
گفتنیست، جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی روز گذشته با حمایت 210 فعال سیاسی و فرهنگی اصولگرای کشور در تهران اعلام موجودیت کرد.